Yalnız kalırsın,seversin,içine alırsın onu;artık bir parçandır..götürürsün seninle birlikte gittiğin heryere.Sonra ondan da sıkıldığını farkedersin tıpkı sevmekten usandığın gibi.Sevecek birilerini ararsın yada içindeki hislerin gerçek sahibini arar tüm uzuvların;sadece o dersin,sadece o hak edebilir benim saf veya saf görünen duygularımı;kim bilir.her neyse konumuz bu değil.Dayanırsın hayatına,ben geldim dersin.Niye geldin der.Özledim dersin.Bir kelimeyle silmeye çalışırsın tüm yaşanmışlıkları.İçimdeki sevgi bana ağır geliyor benimle paylaşır mısın diye bir soru sorarsın üstelik arsız misali;istemiyorum der;sen sadece kendini sev,yalnızlığınla paylaş der,yalnızlık paylaşılmaz dersin saçmalamaya devam edersin.Çaresi olmaz olanla,ölmüşün.
Yalnızlık gülümser sana uzaktan,el sallar;burdayım ben hiçbir yere gittiğim yok benim der,uzatır elini gel hadi bırak boş hayaller peşinde koşmayı..sen de gülümsemeye çalışırsın yarım ağızla.
En kadim dostun,sevgilin,arkadaşın her neyse işte.Yine alır seni içine,avutmaya çalışır boş sözlerle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder